اشغال چین توسط ژاپن (۱۹۳۷)
نوشتار اصلی: جنگ دوم چین و ژاپن
سربازان نیروی زمینی امپراتوری ژاپن در خلال نبرد شانگهای، ۱۹۳۷
در سال ۱۹۳۷ ژاپن به دنباله حادثه پل مارکو پولو، پکن را که پایتخت امپراتوری چین بود تصرف کرد و این خود به لشکرکشی ژاپن برای تصرف تمام چین منجر شد. شوروی فوراً با چین معاهدهٔ عدم تخاصم امضا کرد تا بتواند به چین تدارکات جنگی قرض بدهد و در نتیجه معاهدهٔ پیشین همکاری بین چین و آلمان به پایان رسید. از سپتامبر تا نوامبر آن سال به تائییوان حمله کردند، در نبرد شینکو با ارتش انقلابی ملی جنگیدند،[۴۵] و در نبرد پینشینگوان با حزب کمونیست چین درگیر شدند. جنرالیسیمو چیانگ کایشک سربازانش در ارتش انقلابی ملی را که در آلمان تعلیم دیده بودند به نبرد شانگهای گسیل داشت اما شانگهای پس از سه ماه مبارزه توسط ژاپن تصرف شد. نیروهای ژاپنی به پیشرفت خود ادامه دادند و در نبرد نانجینگ توانستند پایتخت این منطقه را تصرف کنند. بعد از سقوط نانجینگ دهها هزار (و شاید صدها هزار) نفر از چینیهای غیرنظامی و سربازان خلع سلاح شدهٔ چینی در کشتار نانجینگ توسط ژاپنیها قتلعام شدند.
در مارس ۱۹۳۸ نیروهای ملی چینی اولین پیروزی بزرگ خود را در نبرد تائهژوانگ به دست آوردند اما در مهٔ آن سال شهر شوژو توسط ژاپنیهای فتح شد. در ژوئن ۱۹۳۸ نیروهای چینی توانستند با ایجاد طغیان در رود زرد در پیشرفت ژاپنیها وقفه ایجاد کنند و برای خود زمان بخرند تا آماده دفاع از ووهان شوند، اما این شهر نیز در اکتبر به دست ژاپنیها افتاد. اما تمام این پیروزیهای ژاپن منجر به سقوط مقاومت چینیها، چنانکه ژاپنیهای انتظار داشتند، نشد و بالعکس چین با انتقال دولتش به جزیرهٔ چونگکینگ به مبارزه ادامه داد.
چین ,ژاپن ,تصرف ,در نبرد ,سال ,نیروهای ,توسط ژاپن ,چین و ,۱۹۳۸ نیروهای ,اشغال چین ,آن سال
درباره این سایت